[ Pobierz całość w formacie PDF ]
religijne czy narodowość oraz bez względu na to, czy przyczyną cierpienia jest
sytuacja polityczna, społeczna, czy jest ona wynikiem klęski naturalnej.
4. Lekarze Nadziei polska organizacja pozarządowa powstała w 1989 r. pod nazwą
Lekarze Zwiata. Od 1994 r. działa pod ww. nazwą. Zajmuje się niesieniem pomocy
medycznej w zagrożeniu zdrowia i życia.
5. Polska Misja Medyczna istnieje od 1999 r., finansowana jest głównie przez firmy
farmaceutyczne. Cele statutowe to: pomoc ofiarom katastrof, wojen i klęsk
żywiołowych w Polsce i na świecie, pomoc humanitarna i medyczna Polakom na
Wschodzie.
29
System organizacji w wypadkach masowych i katastrofach
Słownik
Bojowe środki trujące (BST) toksyczne związki chemiczne, które ze względu na
swoje właściwości zarówno fizyczne, jak i chemiczne stanowią doskonałą podstawę
broni chemicznej. Zrodki te charakteryzują się szkodliwym, a nawet śmiertelnym
działaniem na ludzi i zwierzęta. Głównym celem użycia BST jest zazwyczaj skażenie
atmosfery, terenu, szlaków komunikacyjnych, budynków czy upraw.
Broń biologiczna, broń B broń, której ładunkiem bojowym są środki umożliwiające
dyspersję lub dysyminację (rozsiewanie) czynnika biologicznego.
Broń chemiczna, broń C chemiczne substancje toksyczne stosowane w konfliktach
zbrojnych, nazywane inaczej bojowymi środkami trującymi. Ze względu na zmasowane
efekty bojowe należy zaliczyć je do broni masowego rażenia.
Dawka ilość substancji trującej, niezbędna do wywołania widocznych objawów
zatrucia.
Dekontaminacja (dezaktywacja, odkażanie) czynność polegająca na usunięciu
z powierzchni ciała człowieka, z jego błon śluzowych, oczu, nosa, ust środków trujących
i biologicznych. Celem zabiegu jest zmniejszenie absorpcji trucizn przez ofiary, a także
zapobiegnięcie wtórnemu skażeniu służb ratowniczych.
Katastrofa (ang. disaster) zdarzenie powodujące śmierć, obrażenia i zniszczenie
mienia o takim nasileniu, że dla ograniczenia jego skutków nie wystarczają działania
podejmowane rutynowo.
Niebezpieczne substancje chemiczne (TSP) substancje, które ze względu na
swoje właściwości fizyczne, chemiczne i biologiczne mogą spowodować śmierć,
pogorszenie zdrowia lub uszkodzenie ciała ludzkiego, zniszczenie lub uszkodzenie dóbr
materialnych, zagrożenie środowiska.
Ochrony osobiste indywidualne wyposażenia ratownika, ograniczające do wartości
dopuszczalnych lub całkowicie eliminujące oddziaływanie na organizm ludzki czynnika
bądz czynników szkodliwych lub niebezpiecznych.
Segregacja (ang. triage) podział poszkodowanych na grupy z uwzględnieniem
stopnia ciężkości obrażeń, oszacowaniem szans przeżycia, a także oceną pilności
udzielenia pomocy i ewakuacji.
Toksyny trujące substancje produkowane lub otrzymywane z żywych roślin, zwierząt
lub mikroorganizmów. Niektóre toksyny mogą być również produkowane lub różnicowane
metodami chemicznymi. Toksyny mają stosunkowo prostą kompozycję biochemiczną.
Pod wieloma względami są one porównywalne do środków chemicznych.
30
System organizacji w wypadkach masowych i katastrofach
Wypadek masowy zdarzenie, w wyniku którego powstaje nagle bardzo duża liczba
poszkodowanych i mimo stosowanych procedur ratowniczych, na miejscu zdarzenia
ratownicy nie są w stanie udzielić pomocy wszystkim ofiarom.
Wypadek mnogi nagłe zdarzenie, w wyniku którego powstaje grupa
poszkodowanych, którą można zaopatrzyć na miejscu zdarzenia w sposób rutynowy, przy
wykorzystaniu dostępnych na miejscu sił i środków.
31
System organizacji w wypadkach masowych i katastrofach
Bibliografia
1. Chibber Chandra N., 1997: Podstawowe zabiegi reanimacyjne, Medycyna praktyczna,
Kraków.
2. Gaszyński W., Rasmus A., 1997: Profilaktyka HIV/AIDS w ratownictwie
przedszpitalnym, I Międzynarodowe Sympozjum AIDS służby ratownicze.
Bydgoszcz 16 18.10.1997.
3. Januszkiewicz J., 1992: Zarys kliniki chorób zakaznych, PZWL, Warszawa.
4. Jeliaszewicz J., 1997: Zakażenia i choroby zakazne terazniejszość i przyszłość,
Medycyna Praktyczna, nr 2, s. 26.
5. Juszczyk J., Gładysz A., 1992: AIDS, Wydawnictwo Volumed, Wrocław.
6. Konieczny J., 1995: Bezpieczeństwo publiczne w nagłych i nadzwyczajnych
zagrożeniach środowiska, Wydawnictwo Panoptikos, Poznań.
7. Krajewska M.M., Auczak M., 1997: Wirusowe zakażenia oportunistyczne u osób
zakażonych ludzkim wirusem upośledzenia odporności (HIV), Postępy Mikrobiologii,
nr 5, s. 12.
8. Moffitt M.P., Wisinger D.B. 1998: Gruzlica. Zalecenia dotyczące badań
przesiewowych, zapobiegania i leczenia. Medycyna po dyplomie, nr 4, s. 17.
9. Rasmus A., Gaszyński W., Markiewicz A., 1997: Organizacja międzynarodowej
pomocy w czasie katastrof, Ratownictwo Polskie, nr 2, s. 89.
10. Rozporządzenia MSWiA z 29 grudnia 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad
organizacji Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego (DzU nr 111, poz. 1311).
11. Rozporządzenie Rady Ministrów z 4 lipca 1992 r. w sprawie zakresu i trybu
korzystania z praw przez kierującego działaniem ratowniczym (DzU nr 54,
poz. 259).
[ Pobierz całość w formacie PDF ]