[ Pobierz całość w formacie PDF ]
37
a
a
T
T
n
n
s
s
F
F
f
f
o
o
D
D
r
r
P
P
m
m
Y
Y
e
e
Y
Y
r
r
B
B
2
2
.
.
B
B
A
A
Click here to buy
Click here to buy
w
w
m
m
w
w
o
o
w
w
c
c
.
.
.
.
A
A
Y
Y
B
B
Y
Y
B
B
r r
Teologia Dogmatyczna Charytologia
Ks. prof. dr hab. Bogdan Ferdek
Rok akademicki
są przywilejem niektórych urzędów lub specjalnych posłannictw dla dobra Kościoła,
natomiast dary Ducha Zwiętego otrzymuje każdy ochrzczony w sakramencie
bierzmowania. Kolejna różnica polega na tym, że chryzmaty są dla dobra Kościoła, a
dary Ducha Zwiętego służą dobru duchowemu jednostki.
Do siedmiu darów nawiązuje również wypowiedz: Kiedy was ciągnąć będą
do synagog, urzędów i władz, nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się
bronić lub co mówić, bo Duch Zwięty nauczy was w tej właśnie godzinie, co mówić
należy (Ak 12,11-12). To świadczenie Apostołów dokona się dzięki darom Ducha
Zwiętego, z których cztery: dar rozumu, dar wiedzy, dar mądrości, dar rady
dokonują przemiany umysłu, a trzy dalsze: dar pobożności, dar męstwa, dar bojazni
Bożej dokonują umocnienia woli.
Tym samym NT nie zawiera takiej listy darów Ducha Zwiętego, jaką posiada Iz
11,2-3, jednakże w dalszym ciągu jest sens mówić o tych 7 darach. Prorocy ST
zapowiadali bowiem dary Ducha Bożego nie tylko dla Mesjasza, lecz również dla
całego Ludu Bożego. W szczególny sposób prorok Joel nazywany jest prorokiem
Ducha Zwiętego . Według niego Bóg wyleje swego Ducha na wszelkie ciało (Jl 3,1-2).
Na to proroctwo powoła się pózniej św. Piotr w dniu Zesłania Ducha Zwiętego (Dz
2,17-21). Można więc powiedzieć, że tak jak dary Ducha Zwiętego miały uzdolnić
Mesjasza do właściwego wypełnienia Jego misji, tak również dary Ducha Zwiętego
mają uzdolnić każdego wyznawcę Mesjasza, Jezusa Chrystusa, do wypełnienia
chrześcijańskiej misji.
Zarys historii teologii siedmiu darów Ducha Zwiętego
Zw. Augustyn jako pierwszy próbował wykazać, że bez siedmiu Darów Ducha
Zwiętego nie można zachować dekalogu. Usiłował także wykazać związki pomiędzy
darami Ducha Zwiętego a błogosławieństwami z Kazania na Górze. Udowadniał, że
dary Ducha Zwiętego są powiązane z różnymi okresami chrześcijańskiego życia: dar
bojazni jest pierwszym stopniem życia duchowego, a dar mądrości stanowi
uwieńczenie tego życia; dary pobożności, męstwa, umiejętności i rady w szczególny
sposób związane są z aktywnym życiem chrześcijanina, dary rozumu, bojazni i
mądrości stanowią podstawę życia kontemplacyjnego. Według Augustyna wszystkie
dary Ducha Zwiętego człowiek może wyprosić modlitwą. Szczególna rola w tym
względzie przypada Modlitwie Pańskiej. Każda z siedmiu próśb tej modlitwy jest
prośbą o jeden z siedmiu darów Ducha Zwiętego. Przykładowo o dar bojazni należy
modlić się słowami: święć się imię Twoje , a o dar pobożności: przyjdz królestwo
Twoje .
Według św. Alberta Wielkiego najwięcej o darach Ducha Zwiętego miał
powiedzieć papież Grzegorz Wielki, przede wszystkim w swoim komentarzu do
Księgi Hioba. Siedmiu synów Hioba ma oznaczać siedem darów Ducha Zwiętego,
natomiast trzy córki Hioba są symbolami wiary, nadziei i miłości. W ten sposób
Grzegorz jako pierwszy próbował określić stosunek darów Ducha Zwiętego do cnót
teologalnych: wiary, nadziei i miłości. Dary spełniają funkcje pomocnicze w
stosunku do cnót. Ich usługi są jednak tak ważne, że doskonałość chrześcijańska bez
darów jest nie do pomyślenia. Dary są jakby siedmioma stopniami wiodącymi do
pełnej doskonałości chrześcijańskiej.
Zwięty Tomasz z Akwinu, który najbardziej przyczynił się do rozwoju teologii
darów Ducha Zwiętego, jako pierwszy wykazał, że celem darów Ducha Zwiętego jest
38
a
a
T
T
n
n
s
s
F
F
f
f
o
o
D
D
r
r
P
P
m
m
Y
Y
e
e
Y
Y
r
r
B
B
2
2
.
.
B
B
A
A
Click here to buy
Click here to buy
w
w
m
m
w
w
o
o
w
w
c
c
.
.
.
.
A
A
Y
Y
B
B
Y
Y
B
B
r r
Teologia Dogmatyczna Charytologia
Ks. prof. dr hab. Bogdan Ferdek
Rok akademicki
skuteczne uzdalnianie chrześcijanina do wrażliwości na wszelkie natchnienia Ducha
Zwiętego. Jak żagle ustawia się tak, aby odbierały w sposób pożądany podmuchy
wiatru, tak jak dary Ducha Zwiętego orientują umysł i serce człowieka w kierunku
natchnień Parakleta. Człowiek święty może być porównany do żaglowca, który
rozwinął wszystkie żagle, aby maksymalnie wykorzystać sprzyjający wiatr.
Chrześcijanin nie może być jak nierozsądny żeglarz, który przez niedbalstwo w
obserwowaniu sprzyjającego wiatru, ma zwinięte żagle wtedy, gdy powinny być
rozpięte. Zw. Tomasz określił również stosunek darów do cnót. Ten stosunek oddał
znowu za pomocą metafory żaglowca. %7łaglowiec, który poruszany jest tylko
wiosłami, przypomina człowieka korzystającego jedynie ze sprawności zwanych
cnotami; natomiast człowiek korzystający również z darów Ducha Zwiętego
przypomina statek poruszany nie tylko wiosłami, lecz także siłą wiatru chwytanego
w żagle.
7 darów Ducha Zwiętego stało się przedmiotem wypowiedzi ze strony Urzędu
Nauczycielskiego Kościoła. Pierwszą urzędową systematykę całej teologii darów
Ducha Zwiętego zawiera encyklika Leona XIII Divinum illed munus z roku 1897.
Według tej encykliki dary Ducha Zwiętego prowadzą chrześcijanina do osiągnięcia
błogosławieństw ewangelicznych. Skutkiem darów jest również podatność umysłu i
woli człowieka na natchnienia Ducha Zwiętego. Darami Ducha Zwiętego będą
cieszyć się zbawieni w niebie i to w stopniu jeszcze doskonalszym niż na ziemi.
Vaticanum II nie wniósł nowych elementów do teologii 7 darów, nie podjął
również próby określenia stosunku charyzmatów do 7 darów Ducha Zwiętego.
Według KKK (1830-1831) 7 darów są trwałymi dyspozycjami, które czynią
człowieka uległym, by iść za poruszeniami Ducha Zwiętego. Dopełniają one i
[ Pobierz całość w formacie PDF ]