[ Pobierz całość w formacie PDF ]

przyczynę cierpienia, ustanie cierpienia i Szlachetną Ośmioaspektową
Z
cieżkę prowadzącą do ustania cierpienia.16 12-13
192. Oto prawdziwie bezpieczne schronienie, oto najlepsze schronienie. Wy-
brawszy takie schronienie, jest się wyzwolonym z wszelkiego cierpienia.
14
193. Trudno jest znalez
ć całkowicie rozwiniętego, pełnego człowieka (Bud-
dę). Nie wszędzie się on rodzi. Gdzie narodzi się taki mędrzec, tam
naród szczęśliwie rozkwita. 15
194. Dobroczynne są narodziny Buddy; dobroczynne jest głoszenie świętej
Nauki; dobroczynna jest Harmonia w Zakonie; dobroczynne i błogosła-
wione jest duchowe dążenie zjednoczonych poszukiwaczy prawdy. 16
195-196. Kto czci godnych czczenia, Buddów i ich uczniów, którzy przekro-
czyli wszelkie przeszkody i przeszli poza zasięg smutku i rozpaczy  kto
poważa tych pełnych pokoju i nieustraszonych ludzi, tego zasług nie da
się zmierzyć żadną miarą. 17-18
16
Zakon: zarówno Zakon klasztorny (bhikkhu sangha) jak i Zakon Szlachetnych (arija
sangha)  tych którzy osiągnęli ponadzwyczajne poziomy osiągnięć.
44
Rozdział 15
Szczęście
197. %7łyjemy prawdziwie szczęśliwi, przyjaz
ni pośród wrogich. Pośród wro-
gich ludzi trwamy wolni od nienawiści. 1
198. %7łyjemy prawdziwie szczęśliwi, niczym nie trapieni pośród ludzi utrapio-
nych (pożądaniami). Pośród utrapionych ludzi trwamy wolni od utra-
pień. 2
199. %7łyjemy prawdziwie szczęśliwi, wolni od skąpstwa pośród skąpych. Po-
śród ludzi skąpych trwamy wolni od skąpstwa. 3
200. %7łyjemy prawdziwie szczęśliwi, my, co nie mamy niczego. Będziemy żyć
czystą radością, niczym Promienni Bogowie. 4
201. Zwycięstwo tworzy wrogość, pokonany trwa w bólu. Ludzie pełni po-
koju żyją szczęśliwie, odrzucając i zwycięstwo, i porażkę. 5
202. Nie ma ognia większego niż żądza ani zbrodni większej niż nienawiść.
Nie ma zła większego niż skupiska (istnienia) ani błogostanu większego
niż pokój (Nibbany).17 6
203. Głód jest najgorszą chorobą, uwarunkowane rzeczy są najgorszym cier-
pieniem. Poznając rzeczy takimi, jakimi są naprawdę, mędrcy urzeczy-
wistniają Nibbanę, najwyższy błogostan. 7
204. Zdrowie jest najwyższą zdobyczą, a zadowolenie największym bogac-
twem. Osoba godna zaufania jest najlepszym krewnym, Nibbana naj-
wyższym błogostanem. 8
205. Posmakowawszy samotności i spokoju, człowiek staje się wolny od bólu
i skaz, delektuje się błogostanem Prawdy. 9
17
Skupiska (istnienia) (khandha): pięć grup czynników, na które Budda analitycznie roz-
kłada żywą istotę  forma materialna, odczucie, postrzeganie, formacje mentalne i świa-
domość.
45
206. Dobrze jest ujrzeć Szlachetnych, żyć razem z nimi jest zawsze rzeczą
błogą. Nie napotykając głupców, będzie się zawsze szczęśliwym. 10
207. Długo żałuje ten, kto podróżuje w towarzystwie głupców. Związanie się
z głupcami jest zawsze bolesne, niczym stowarzyszenie się z wrogiem.
Lecz związek z mądrymi jest szczęśliwy niczym spotkanie własnych
krewnych. 11
208. Zatem podążaj za Szlachetnym Buddą, który jest niezachwiany, mądry,
uczony, obowiązkowy i pełen oddania. Winno się podążać jedynie za
takimi ludz
mi, którzy są prawdziwie dobrzy i bystrzy, tak jak księżyc
podąża ścieżką gwiazd. 12
46
Rozdział 16
Wzruszenia
209. Poddając się rzeczom, które powinno się odrzucać, i nie wysilając się
tam, gdzie wysiłek jest potrzebny, ten, kto jedynie szuka przyjemności,
poświęca swoje prawdziwe dobro i będzie kiedyś zazdrościł tym, którzy
o swoje prawdziwe dobro dbają. 1
210. Nie poszukuj intymnego związku z ukochanymi ani oddzielenia od nie-
kochanych, gdyż zarówno oddzielenie od ukochanych, jak i przebywanie
z niekochanymi jest bolesne. 2
211. Zatem niczego nie przedkładaj nad inne, gdyż oddzielenie od tego, co
jest nam drogie, jest bolesne. Ci, dla których nie ma ani niczego uko-
chanego ani niczego niekochanego, są wolni od więzów. 3
212. Z upodobania sobie czegoś rodzi się żal, z upodobania sobie czegoś
rodzi się lęk. Dla kogoś, kto jest całkowicie wolny od upodobań, nie
istnieje żal, i skądże by wtedy lęk? 4
213. Ze wzruszenia wypływa żal, ze wzruszenia wypływa lęk. Dla kogoś, kto
jest całkowicie wolny od wzruszeń, nie istnieje żal, i skądże by wtedy
lęk? 5
214. Z przywiązania wypływa żal, z przywiązania wypływa lęk. Dla kogoś,
kto jest całkowicie wolny od przywiązania, nie istnieje żal, i skądże by
wtedy lęk? 6
215. Z żądzy wypływa żal, z żądzy wypływa lęk. Dla kogoś, kto jest całko-
wicie wolny od żądz, nie istnieje żal, i skądże by wtedy lęk? 7
216. Z pragnień wypływa żal, z pragnień wypływa lęk. Dla tego, który jest
całkowicie wolny od pragnień, nie istnieje żal, i skądże by lęk? 8
217. Ludziom drogi jest ten, kto ucieleśnia cnotę i prawdziwy wgląd, kto
przestrzega zasad, kto urzeczywistnił Prawdę i sam czyni to, co powi-
nien czynić. 9
47
218. Kto jest nastawiony na to, co Niewysłowione (Nibbanę) i trwa z umy-
słem natchnionym (mądrością), ten  już nie krępowany przez przy-
jemności zmysłowe  zwany jest  Kroczącym w Górę Strumienia .18
10
219. Kiedy po długiej nieobecności człowiek bezpiecznie powraca z daleka,
jego krewni, przyjaciele i ludzie dobrze mu życzący witają go z powro-
tem w jego domu. 11
220. Tak jak krewni witają przybycie kogoś drogiego, tak kogoś, kto czyni
dobro, powitają jego własne dobre uczynki, gdy odejdzie z tego świata
do następnego. 12
18
Kroczący w Górę Strumienia: ktoś, kto już nie powraca do istnienia w sansarze (ana-
gami).
48
Rozdział 17
Gniew
221. Trzeba porzucić gniew, wyrzec się pychy i rozerwać wszelkie okowy.
Cierpienie nie dotyka nigdy tego, kto nie czepia się umysłu i ciała i nie
jest do nich przywiązany. 1
222. Kto niczym woz
nica powstrzymujący rozpędzony rydwan powstrzymu-
je wzbierający gniew, tego nazwę prawdziwym woz
nicą; inni jedynie
trzymają w rękach lejce. 2
223. Zwyciężaj gniewnego nie-gniewem; zwyciężaj złego dobrocią; zwyciężaj
skąpego szczodrością; zwyciężaj kłamcę prawdą. 3
224. Mów prawdę; nie ulegaj gniewowi; poproszony  dawaj, nawet jeśli masz
niewiele. Dzięki tym trzem  można znalez
ć się wśród bogów. 4
225. Ci mędrcy, którzy nikogo nie krzywdzą i zawsze panują nad swymi
ciałami, idą do Krainy, która jest poza śmiercią, gdzie już nigdy nie
doznają żalu. 5
226. Ci, którzy są zawsze czujni, którzy dniem i nocą przestrzegają dyscy-
pliny i zawsze dążą do Nibbany  usuwają swe skalania. 6
227. O Atulo! Jest to naprawdę stara sprawa, nie tycząca się jedynie obec-
nych czasów: winią tych, którzy pozostają niemi, winią tych, którzy
wiele mówią, winią tych, którzy mówią z umiarem. Nie ma na tym
świecie nikogo, kto by nie był obwiniany. 7
228. Nie było nigdy, nie będzie ani nie ma osoby, która byłaby całkowicie
obwiniana lub całkowicie wychwalana. 8
229. Lecz człowiek, którego mędrcy wychwalają, przyglądając mu się dzień
za dniem, jest kimś nieskazitelnego charakteru, mądrym i obdarzonym
wiedzą i cnotami. 9
49
230. Któż mógłby za coś winić kogoś takiego, cennego niczym moneta z czy-
stego złota? Nawet bogowie go wychwalają; Brahma też go wychwala.
10
231. Niech człowiek strzeże się czynów zrodzonych z rozdrażnienia; niech
w tym, co czyni, będzie opanowany. Porzuciwszy niewłaściwe zachowa-
nie, niech przez to, co czyni, praktykuje dobre prowadzenie się. 11
232. Niech człowiek strzeże się mowy zrodzonej z rozdrażnienia; niech będzie
opanowany w słowach. Porzuciwszy niewłaściwe słowa, niech przez to,
co mówi, praktykuje dobre prowadzenie się. 12
233. Niech człowiek strzeże się myśli zrodzonych z rozdrażnienia; niech bę- [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Archiwum