[ Pobierz całość w formacie PDF ]
palibirmański. Naprawdę inskrypcje ze Starego Zwiata były na 640 cegłach (17,3%), ale jeśli na
cegle były majańskie hieroglify z dodanymi inskrypcjami ze Starego Zwiata, umieszczano ją w
kategorii majańskie". Inne cegły miały rysunki (753, 20%), a 308 (8,4%) było z inskrypcjami i
hieroglifami lub nie zostało zidentyfikowane.
Steede informuje, że komplet fotografii cegieł zawieziono do Towarzystwa Epigraficznego w San
Diego w Kalifornii, gdzie przebadali je lingwiści. Tam właśnie zidentyfikowano wymienione wyżej
języki. Na niektórych z cegieł znajdowały się wizerunki słoni. Jak już wspomniano, kilka miało
inskrypcje majańskie i w innych językach; najczęściej były to tłumaczenia tekstów majańskich.
Doktor Barry Feli z Towarzystwa Epigraficznego wyraził opinię, że cegły pochodziły ze szkoły
językowej w Comalcalco, gdzie uczniowie, poznający różne języki, ćwiczyli pisanie, używając do
tego mokrych i miękkich cegieł. Pózniej cegły te służyły za materiał budowlany. Cegły z
inskrypcjami zostały znalezione przez meksykańskich archeologów jako zwykłe cegły budowlane,
położone tak, że nie było widać napisów. Napisy odkryto dopiero podczas rozbiórki budynków w
trakcie prac wykopaliskowych prowadzonych na zlecenie rządu.
Steede słusznie zauważa, że są problemy z datowaniem, ponieważ języki występujące na
cegłach pochodzą z okresu mniej więcej 0-400 n.e., a Comalcalco na ogół datuje się na lata 700-
900 n.e. Steede podkreśla, że być może cegły wzięto z innych budowli i wykorzystano przy
budowie kolejnych!
Steede sądzi, że skoro do tej pory zbadano zaledwie pół procent cegieł, istnieje możliwość, iż w
Comalcalco na odkrycie czeka wciąż ponad 1 000 000 zapisanych cegieł. Ma on bardzo
interesującą opinię o obecnie przyjętej korelacji datowania majańskiego:
(...) wydaje się, że daty mieszczą się w ramach przyjętego okresu klasycznego (lata
700-900 n.e.). Sugerowałoby to, że nasza korelacja kalendarza Majów jest przesunięta
o 300-400 lat. Obecna korelacja jest zasadniczo autorstwa Thompsona. Korelacja
Goodmana-Martineza-Thompsona (GMT) wykorzystywała trzy podstawowe czynniki
jako wyznaczniki początków okresu klasycznego. Były to łuk, ceramika
polichromowana i datowanie węglem 14C. Wszystkie trzy przesunięto w czasie do tyłu o
około 300 lat od daty ustalonej w obecnej korelacji, ale samej korelacji nie zmieniono.
W Comalcalco mamy bardzo wyrazne wskazówki, by to zrobić. Zachowując
ostrożność, można powiedzieć, że korelacja Spindena, przesuwająca wszystkie daty o
260 lat w tył, byłaby bardziej poprawna.
Steede pisze dalej, że jak dotąd lingwiści uważają, iż na cegłach z Comalcalco widnieją różne
obce języki, natomiast archeolodzy nie zgadzają się z ich opinią tylko dlatego, że to, co mówią
lingwiści, po prostu nie może być prawdą". Nie jest to, ośmielę się twierdzić, w pełni naukowy
argument ze strony archeologów.
Chciałbym także przypomnieć czytelnikowi, że ruiny Comalcalco i pokryte napisami cegły
odnalazł uznany zespół naukowców z Narodowego Instytutu Antropologii i Historii Meksyku.
Jednak izolacjoniści niechętnie opuszczają pozycje, na których się okopali. Prawdopodobnie
pominą milczeniem odkrycia z Comalcalco i mało który student archeologii na jakimkolwiek
uniwersytecie w ogóle dowie się o kontrowersjach wokół tamtejszych cegieł.
Egipcjanie i handel poprzez Ocean Spokojny
W książce z 1923 roku The Children of the Sun (Dzieci słońca) archeolog z Uniwersytetu
Manchesterskiego WJ. Perry starał się wykazać, że dualistyczny system Egipcjan i Hindusów
rozprzestrzenił się na Oceanie Spokojnym i dotarł do Tonga, Tahiti, Hawajów i Wyspy
Wielkanocnej. Perry przedstawił dowody, że wysłannicy starożytnych królestw Słońca - Egiptu i
Indii - docierali do Indonezji i podróżowali po Oceanie Spokojnym około 1500 roku p.n.e.,
rozprzestrzeniając swoją wysoko rozwiniętą kulturę. Perry śledzi pojawianie się megalitycznych
budowli - od miejsca ich narodzin w Egipcie przez Indonezję i Ocean Spokojny aż do Ameryki. Ci
starożytni żeglarze, pokonujący oceany, poszukiwali złota, obsydianu i pereł, płynąc od wyspy do
wyspy. Perry twierdzi, że nazywano ich dziećmi słońca!
Zgodnie z jedną z teorii biblijna opowieść o krainie Ofir może odnosić się do kontaktów
transpacyficznych. Biblia mówi, że około 1000 roku p.n.e. fenickie statki króla Salomona wyruszyły
w trzyletnią podróż do krainy złota, zwanej Ofirem. Sformułowano teorię następującą: w 4000 roku
p.n.e., a prawdopodobnie dużo wcześniej, Egipcjanie żeglowali przez Ocean Indyjski do Sumatry,
Australii i Nowej Gwinei. Wydobywali złoto i handlowali z Indonezyjczykami, badali Australię i
[ Pobierz całość w formacie PDF ]